Kolor jest jednym z najsilniejszych i najważniejszych elementów wyposażenia wnętrz. Jest wszędzie - na każdym przedmiocie, zabawce, dywanie, ścianach, ilustracjach, za oknem i na oknie :) Kolor buduje nasze wnętrze. Dosyć łatwo można nim manewrować, a zmiana koloru ścian odmienia całkowicie odbiór pomieszczenia.
Verghese (2001) zbadał teorię, która stwierdza, że ludzki umysł nieustannie stara się organizować informacje wizualne. Zbyt wiele koloru, ruchu lub wzorów, które odwracają uwagę, tworzy stresujące środowisko. Nadmierna stymulacja poprzez kolor powoduje przeciążenie zmysłów.
Z drugiej strony, jednokolorowe, monochromatyczne środowisko może mieć negatywny wpływ na dzieci, wywołując uczucie strachu, frustracji i niepokoju wynikających z braku bodźca. Uczucia te mogą powodować pogorszenie uwagi i koncentracji, a także irytację. W badaniu przeprowadzonym z gorylami zaobserwowano, że te trzymane w obszarze otoczonym prostymi białymi ścianami, stały się zamknięte w sobie i przestały się komunikować. Zatem, niestymulujące środowisko może być tak samo szkodliwe, jak nadmiernie stymulujące.
Za dużo = źle, za mało = źle. Jak znaleźć złoty środek?
fot: łóżko Minko, komoda Wood Republic, dywan Rug Vista, pozostałe Pinterest.
Tworząc wnętrze od podstaw, dobrze jest stworzyć zestawienie w postaci moodboard (wpis) z elementami, które znajdą się we wnętrzu. Na planszy umieszczamy rodzaj posadzki (drewno, wykładzina, dywan), kolorystykę ścian oraz sufitu. Te trzy elementy zajmują największą powierzchnię w pomieszczeniu, ale poza nimi dodajemy także kolorystykę mebli, tekstyliów, grafik, dekoracji. Spoglądając na całość, możemy ocenić, czy zestawienie jest harmonijne, czy pasuje do siebie, jaki jest balans pomiędzy elementami.
We wnętrzu zastanym, w momencie gdy chcemy wprowadzić kosmetyczne zmiany, warto podkreślać strefy, które wcześniej wyznaczyliśmy (wpis o strefach tutaj). Jeśli chcemy stworzyć kojącą atmosferę, wybierzmy kolory stonowane. Gdy chcemy zwrócić uwagę na dany obszar, użyjmy nieco silniejszych kolorów jak żółć, pomarańcz, ale w niezbyt mocnym natężeniu. Zwracajmy uwagę na balans. Jeśli elementy mebli są w jasnych, żywych kolorach, ściany powinny pozostać w spokojniejszej tonacji – zieleni, błękitu, beżu.
Czy próbki farb przekłamują?
Wielu z nas rozczarowuje się, gdy po pomalowaniu pomieszczenia kolor okazuje się nieco inny niż na próbniku. Dla niektórych są to niuanse, ale mała ilość farby rozprowadzona na niewielkiej powierzchni, nadal nie oddaje ostatecznego efektu na dużej powierzchni. Przeprowadzono kolejne badania, by zrozumieć zjawisko zmiany kolorów. W jego efekcie stwierdzono, że kolor staje się jaśniejszy i bardziej nasycony, gdy zwiększa się rozmiar pomalowanej powierzchni w pokoju. Stwierdzono również, że efekty te nie są zależne od zastosowanego światła.
Preferencje koloru zmieniają się z wiekiem.
Pamiętajcie także o tym, że dziecko rośnie w dynamicznym tempie, a jego preferencje kolorystyczne zmieniają się wraz z wiekiem i zyskanym doświadczeniem życiowym. Dzieci w wieku przedszkolnym wybierają jasne, żywe kolory i wysoki kontrast (mój syn jest wielkim fanem koloru czerwonego). Jednak uczniowie, którzy przechodzą w okres dojrzewania, zaczynają preferować chłodniejsze kolory i bardziej stonowane barwy, bo one zapewniają im wystarczającą stymulację.
Zatem, szukajmy balansu! Jak we wszystkim :) Kolorystyka otoczenia powinna być dla nas pozytywna, dobrze nastrajająca i dostosowana do funkcji, którą ma spełniać.
Bibliografia:
Colour appearance of room colours. - Kaida Xiao. 2010 r.
In My Room - Logrippo, Ro; Torrice, Antonio F
The Impact of Color on Learning. - Kathie Engelbrecht, Assoc. IIDA Perkins & Will Chicago, Illinois
Designing with Color in the Early Childhood Education Classroom: A Theoretical Perspective - Marilyn Read, 2019
#kolorwewnętrzu #wpływkoloru #kolorścian #psychologiakoloru #psychologiakolorów #colorsmatters #pokojdziecka #urzadzaniewnetrz #urzadzaniemieszkania #projektowaniepokoidzieciecych #kidsroom #aranżacjawnętrz #moodboard #tablicainspiracji
Podziel się ❤️