top of page
Szukaj

Strefy. Czym są?

Po co nam one? Jak je wyznaczać?



Pokój dziecka jest najbardziej wielofunkcyjnym pomieszczeniem w naszym domu.

Łączy w sobie funkcje:

🛏 wypoczynku, 🧸 przechowywania, 🤸‍♂️ zabawy, 💻 nauki, 🧘‍♀️ odpoczynku.


Sporo, prawda? Proporcje między danymi obszarami zmieniają się wraz z wiekiem dziecka. Co nam daje podział pokoju na strefy? Przede wszystkim lepszą funkcjonalność i wygodę użytkowania. Nie ma nic gorszego niż niewygodna przestrzeń 🤨 Naturalny podział zyskujemy przez odpowiednie ustawienie mebli wskazujących na daną funkcję, ale też kolor ścian, posadzkę, dywan i akcesoria.

Dostosowując strefy do wieku dziecka dajemy mu szansę na rozwijanie najważniejszych umiejętności w danym momencie jego życia. Dlatego wcześniej rozpracowywałam temat zabawek, ponieważ ich nadmiar zaczyna dominować nad resztą przestrzeni, a tego lepiej unikać, o ile nie mamy osobnego pomieszczenia przeznaczonego na bawialnię 🙃 Także nastolatek nie potrzebuje połowy pokoju do biegania i skakania, a przedszkolak powinien ją mieć.


Żeby zobrazować, jak zmieniają się strefy pokoju wraz z wiekiem dziecka przygotowałam schemat pomieszczenia o dosyć typowych wymiarach 3x4 m z otworem okiennym i drzwiowym usytuowanym pośrodku pokoju. Bez ozdób, bez akcesoriów – wyłącznie podstawowe elementy w pomieszczeniu.


Pokój niemowlaka (0-1 lat) Składa się zazwyczaj z czterech stref: wypoczynku (o ile łóżeczko nie służy nam za kosz na pranie 😄), przechowywania i pielęgnacji (przewijak nie jest nam niezbędny, bo możemy wykorzystać sofę lub ustawić go na komodzie), zabawy (mata piankowa/dywan + lustra) i jedzenia (fotel lub sofa). Funkcje zajmują mniej więcej tyle samo przestrzeni.



Pokój „żłobiaka” (1-3 lat) Szybko rozwijająca się motoryka dziecka i otwartość na świat, sprawia, że przestrzeń przeznaczona na zabawę zdecydowanie powiększy się. W miarę możliwości, dobrze jest umożliwić dziecku rozwijanie motoryki dużej wstawiając drabinki, zjeżdżalnię, bujaki, tunele, itp. Strefę zabawy uzupełniają dodatkowe regały do przechowywania zabawek. Warto też umieścić stolik do prac plastycznych. W łóżeczku niemowlęcym demontujemy barierkę lub wstawiamy łóżeczko rosnące. Świetnie sprawdzi się też materac przypodłogowy ustawiony na stelażu, albo futon. W tym układzie zdecydowanie przeważa strefa zabawy, a pozostałe stanowią uzupełnienie.



Pokój przedszkolaka (3-6 lat) Nadal bardzo istotna jest strefa przeznaczona na zabawę, bo dziecko potrzebuje ruchu. W strefie wypoczynku może pojawić się pełnowymiarowe łóżko, które zabierze nieco więcej przestrzeni. Rozwijające się zainteresowania dziecka mogą powiększyć też strefę przechowywania, dlatego może pojawić się kolejna komoda.



Pokój ucznia O ile we wcześniejszym etapie nie pojawiło się pełnowymiarowe biurko z odpowiednim rosnącym krzesłem, to to jest najwyższy moment by je wstawić do pokoju. Miejsce do pracy może zająć podobną ilość przestrzeni, co strefa wypoczynku. Przyda się także kącik do relaksu – sofa, worek sako, czy inne miękkie legowisko z odpowiednim oświetleniem.



Pokój rodzeństwa Często dzieje się tak, że w pewnym momencie pokój jest współdzielony z kolejnym dzieckiem (o ile nie są to bliźniaki, itp.) i powstaje potrzeba dostosowania przestrzeni do podwójnych potrzeb. Zwiększy się strefa przechowywania. Najprostszym sposobem na podwojenie strefy wypoczynku jest wstawienie łóżka piętrowego, ale kombinacji jest znacznie więcej. Najbliżej okna sytuujemy strefę pracy, rozciągając blat na całą szerokość pokoju.



➡️➡️➡️ Podsumowując

Zmieniamy przestrzeń wraz z rozwojem dziecka. Obserwujemy, czego potrzebuje najbardziej 🙂Najbliżej okna znajdzie się miejsce do pracy lub zabawy, dalej od niego strefę przechowywania i wypoczynku. Pamiętajcie też, że nie wszystkie meble muszą być typowo dziecięce – łóżko, szafa czy komoda mogą być standardowymi meblami. Ważna jest ergonomia przy stoliku – dostosowana wysokość blatu i siedziska.



Podziel się ❤️

Comments


bottom of page